Poging 2 voor IVF 1

Afgelopen vrijdag, ik word wakker en bedenk me dat ik jarig ben.
Ik ben jarig, 39 kaarsjes op de denkbeeldige taart, het staat behoorlijk vol en ik kan ze natuurlijk nooit allemaal in 1 keer uitblazen ;-)!!!!
In principe heb ik een leuke dag voor de boeg want ik heb sinds jaren weer eens een feestje voor mijn vrienden gepland.
Toch heb ik zeer gemengde gevoelens.
Ik mag mij dan zelf nog wel 29 voelen en me ook zo gedragen, mijn eitjes hebben inmiddels het stadium 'bejaard' bereikt. De meesten hebben al het loodje gelegd, andere hebben grijze haren en stramme botten. Slechts enkele zijn nog fit genoeg.
Geen leuke gedachte, maar ik kan het niet helpen.
Het toeval wil ook nog dat ik deze dag mag starten met de Decapeptyl, de injecties die je in 'de overgang' brengen.
Gelukkig betekent dat ook dat de nieuwe IVF-poging is begonnen.
De tweede poging voor IVF nummer 1.
Hier hangt alles van af!!!
Over een goede week mag ik beginnen met de hoogste dosering (450 eenheden) Menopur (de vorige ronde had ik Puregon 150 eenheden).
Dat is dus twee keer zoveel hormonen erbij!!!
Ik hoop dat het mijn bejaarde eitjes even flink wakker schudt want anders zie ik het heel somber in.
Verder maak ik me ook wel een klein beetje zorgen over die grote hoeveelheid hormonen, hoe gaat mijn lichaam daar op reageren, los gezien van het ontwikkelen van de eitjes.
Wat heeft dit voor effect op mijn gevoel, krijg ik niet al te negatieve gevoelens?
En hoe zit dat later, er is nog maar weinig bekend wat voor effect dit op latere leeftijd heeft.
Genoeg om over na te denken, maar ik probeer het los te laten.

Inmiddels is het zondag, ik heb een super leuke verjaardag gehad, met 's avonds een fantastisch feestje waarbij veel van mijn vrienden mij een hart onder de riem hebben gestoken.
Dit moet 'mijn' jaar worden!
En ook al willen ze mij over twee weken misschien wel uit het raam knikkeren omdat ik onuitstaanbaar ben, ze weten waarom ik zo doe en dat het weer overgaat, en dat híermee misschien wel mijn grootste wens gaat uitkomen!