Meneer 59!

De IVF is afgeblazen, ook na nog twee dagen met de hoge dosering van 450IU Puregon zat er maar 1 follikel. Op zich had ik niet anders verwacht want volgens mij is vooral de startfase erg belangrijk om goed te stimuleren. Maar toch ben ik teleurgesteld en verdrietig.De arts was er voor de verandering weer eens eentje die tijdens haar opleiding het stukje 'Hoe om te gaan met 'échte' mensen' had overgeslagen, want dat is zo zonde van je tijd!
Het gesprek was ongeveer zo:

Arts: Helaas er zit echt maar 1 follikel, uw lichaam heeft niet gereageerd op de extra Puregon

Ik (met tranen in mijn ogen): En hoe gaat dit nu dan verder?

Arts: We doen maandag een escape IUI

Ik: En als ik niet zwanger ben, wat ik heel waarschijnlijk acht, hoe gaan we daarna verder?

Arts: Dat zien we dan wel weer, ik wil niet op de zaken vooruit lopen maar u kunt zich wel voorstellen dat wij uw situatie met alle betrokkenen zullen bespreken, en dat het ook goed zou kunnen dat wij besluiten geen IVF meer te doen.
Dat heeft toch te maken met uw leeftijd zoals u kunt begrijpen.

Ik: ........................... (sprakeloos, er zit een brok in mijn keel, tranen achter mijn ogen)

Ik: Ik ken een aantal vrouwen die ook een lage opbrengst hadden met Puregon en daarna met Menopur wel een meer follikels hadden, is dat voor mij dan niet nog een optie.

Arts: Mevrouw, Puregon of Menopur het is bijna hetzelfde. Maar mocht u nog voor een ronde IVF verder gaan dan zou het kunnen dat wij idd Menopur voorschrijven. Maar u zult nooit een grote opbrengst hebben.

Ik: Ik hoop echt dat ik nog een keer een IVF poging mag doen, misschien kunt u een goed woordje voor mij doen?

Arts: Nee hoor, zo werk ik niet. Wij hebben maar 1 doel en die is voor alle vrouwen hetzelfde, wij kijken naar de mogelijkheden en daarbij maken wij geen onderscheid.
Heeft u verder nog vragen?

En daar kon ik het mee doen.
Misschien was ik wel gevoeliger door de hormonen maar het kwam behoorlijk hard binnen.
Als alles tegenzit zou deze escape IUI gewoon wel eens de allerlaatste mogelijkheid kunnen zijn om zwanger te worden.

Dus met lood in mijn schoenen ga ik vandaag voor mijn ieniemiene kleine kansje naar de kliniek voor IUI nummer 7.
Gelukkig doet een verpleegkundige de IUI, op de een of andere manier zijn deze altijd veel meer betrokken en aardiger dan die artsen met hun inlevingsvermogen van een dode rat.
Ik controleer het buisje samen met de verpleegkundige en zie opeens dat er een ander nummer op het buisje staat, wat zoveel betekent als een andere donor.
Ik kijk nog eens en daar staat op het buisje nummer 59!
Nummer 59! Al sinds mijn jeugd is mijn geluksnummer 59.
Ik ben zo verbaasd dat ik het vol enthousiasme roep tegen de verpleegkundige die van schrik toch maar even het lab belt om te vragen of het wel klopt dat ik een andere donor heb.
Het blijkt te kloppen, volgens haar was meneer 022 even niet leverbaar dus kreeg ik meneer 59.
Helaas is meneer 59 wel wat minder productief want zat er bij de eerdere IUI's gemiddeld 6 a 7 miljoen zaadcellen in een buisje deze keer 'maar' 3,6.
Dat is de helft!
Zo is er altijd wel wat!
Naast het feit dat 59 mijn geluksnummer is, is nieuw zaad ook niet vervelend.
Ze zeggen soms dat je lichaam dan denkt 'Hé dit ken ik niet' en dat er eerder een bevruchting plaats vindt.
En nu volgen er dus weer twee lange weken wachten, hele onzekere weken omdat ik niet eens weet of ik hierna nog een kans krijg.
Fijn die vakantie, ik kom er zo lekker van tot rust! NOT!

Ps. Ik heb overigens heel vaak meegedaan met de staatsloterij met nummer 59, en natuurlijk nooit iets gewonnen!

Tranen

Na 9 dagen Puregon 150 en Decapeptyl spuiten, is vandaag dan het uur van de waarheid.
Ik ben zenuwachtig omdat ik nauwelijks iets gevoeld heb rond mijn eierstokken en ook omdat mijn voorgeschiedenis met IUI niet heel veel goeds belooft.
Maar de vorige keer had de arts gezegd dat dat geen verband met elkaar hoeft te hebben, omdat er nu allerlei dingen anders gaan.
Maar toch.
En daar lig ik weer, voor de zoveelste keer op de gyn.stoel.
Ik staar ook intensief mee naar het zwart/wit schermpje.
Het baarmoederslijmvlies is nog dun, dat is volgens de arts een teken dat er nog niet echt iets groots kan zitten, ok, slik.
Ik tuur en tuur en tuur, ik zie aan de ogen van de arts dat ze ook driftig op zoek is.
Als mijn eierstokken vol eitjes zouden zitten, dan zou je dat toch eerder moeten zien.
Helaas komt ze uiteindelijk tot de conclusie dat er 1 klein follikel zit van krap 14 mm.
Slik, slik, daar komen de tranen.
Negen dagen lang spuit je jezelf vol met rotzooi en dít is het resultaat, 1 ei! 1?
En er zijn ook geen kleintjes meer te zien.
Ik moet evengaan zitten, ze zegt dat het idd niet de bedoeling is, en dat ze nu ook moet overleggen wat het beste is.
Ze geeft zelf ook aan dat het er niet echt rooskleurig uitziet, welke hoeveelheid hormonen dan ook, de jackpot zal het niet worden zegt ze.
Ik vraag of dit misschien een IUI kan worden, dan is het tenminste niet voor niets geweest.
Ze zegt dat dit wel een mogelijkheid is.
Ik moet mijn bloedwaardes laten prikken en ik word vandaag nog gebeld over hoe nu verder.
Als ik in mijn auto zit laat ik me even gaan, de tranen stromen over mijn wangen, dit is waar ik bang voor was!
's Middags word ik gebeld, mijn hormoonwaardes waren heel laag, ik moet vanaf vanavond 450 IU gaan spuiten i.p.v. 150, 300 IU extra!
Wat het gaat opleveren,  ik weet het niet, zaterdag moet ik weer terug voor een nieuwe echo.

Vakantie!

Eindelijk heb ik vakantie.
Het waren een paar lange slopende laatste weken, maar dat is elk jaar weer in het onderwijs.
Voor mij sluit het jaar niet op 31 december maar ergens in juli.
Helaas waren er nu een aantal dingen, waar ik hier verder vanwege privacy redenen niet op in ga, die het allemaal erg onprettig maakte.
Maar nu voelt mijn vakantie dan ook wel echt superverdiend!

Afgelopen dinsdag voor een startecho naar het ziekenhuis geweest.
En daar zaten zowel links als rechts wat kleine follikeltjes.
Ik mocht meteen diezelfde dag beginnen met 150 IU puregon.
Dus inmiddels ben ik alweer 6 dagen puregon verder.
Naast het feit dat ik behoorlijk emotioneel ben en nogal gauw geirriteerd heb ik sinds gistermiddag een fijne drukkende hoofdpijn achter mijn ogen/neus en ben ik licht duizelig in mijn hoofd.
Maar ik bedenk me dan ook weer dat er nog vervelendere bijwerkingen zijn die ik niet heb.
Eergister voelde ik bij zowel mijn linker als rechtereierstok gerommel, maar dat is, ik zou bijna zeggen helaas, nu weer weg.
Het geeft me het gevoel dat er dan iets gebeurt, en nu heb ik dat niet!!!
Aanstaande donderdag, dag 10, mag ik weer terug voor een follikelmeting, vanwege mijn kleine opbrengst bij IUI  ben ik best wel bang voor 'low response' zoals ze dat zo mooi noemen.
Rest mij voor de verandering weer niets anders dan afwachten.

Het laatste doosje tampons :-)

Afgelopen zondag mijn eerste decapeptylspuit gezet.
De eerste IVFpoging is officieel van start gegaan.

Na een half uur heb ik al pijn in mijn kop, herkenbaar want dat had ik ook toen ik voor het eerst Puregon spoot.
Ik weet dat ik het eigenlijk niet moet doen, maar ik pak de bijsluiter.
Hoofdpijn........., ja hoor 1 van de meest voorkomende bijwerkingen, en ook duizeligheid, zweten, misselijkheid, buikpijn, stemmingswisselingen (inclusief depressie), en het toppunt 'in zeldzame gevallen komt een hersenbloeding voor'.
Zoals ik al zei, dit moet ik ook niet lezen!!!

Gelukkig is mijn lichaam inmiddels gewend en is mijn hoofdpijn verdwenen.
Ik vind het gemene prikjes die decapeptyl, de puregon en de pregnyl die ik gewend ben om te spuiten zijn niet zo geniepig als dit.
Niet zozeer het prikken zelf, maar het spulletje voelt scherp en prikkerig bij het inspuiten.

De pil mocht ik dinsdagavond voor het laatst naar binnen werken.
En nu is het wachten op het 'rood'.
Ik heb me voorgenomen dat dit definitief het laatste 'rood' is (voorlopig dan).
En daarom heb ik vandaag vol overtuiging het laatste doosje tampons afgerekend bij 'het Kruidvat'.
Voorlopig gaan ze daar geen geld meer aan verdienen.
Ik wil best geld besteden aan zwangerschapsvitaminen, striae-creme en later aan babyspullen en luiers, maar níet meer aan tampons!