Geluk bij een ongeluk??!!?

Vrijdag de 13e!
Het is vandaag IUI nummer 5 en het is vrijdag de 13e!
Ik heb besloten dat dit dan juist maar dé keer moet worden, een soort van geluk op een ongeluksdag.
Eigenlijk geloof ik er helemaal niet in, maar het grappige is dat deze keer wel écht alles anders is. Een follikel op rechts, 1 dag langer het follikel laten groeien, nieuwe donor en zoals vandaag bleek ook nog een andere verpleegkundige!
En al deze dingen op vrijdag de 13e.
Het was eigenlijk een prima dag vandaag.

IUI 5 verliep eigenlijk rustig en zoals gewoonlijk erg snel.
Óf ze hebben rond twaalf uur allemaal erge honger óf ze hebben gewoon altijd haast.
Echt klantvriendelijk (ik voel me eerder klant dan patient) is het niet.
Voordat de verpleegkundige de deur uit rent, kantelt ze altijd de stoel naar achter en dan mag ik nog een kwartier blijven liggen.
Deze verpleegkundige was erg van het kantelen want ik had het gevoel dat ik bijna met mijn hoofd naar beneden van de andere kant af zou glijden :-).
Toen ik na een kwartier bedacht dat ik nu toch wel weer eens aanstalten moest gaan maken, bleek dat ze wel uitermate driftig gekanteld had, maar was vergeten om de stoel weer naar beneden te zetten.
Het werd dus gewoon een sprongetje en dan moet je je dus even voorstellen dat je dat in je blootje doet. Charmant is het dus allemaal niet, het is maar goed dat niemand het ziet, haha.

Sinds drie IUI's heb ik bedacht dat ik het buisje, waarin de wereldzwemkampioenen worden geleverd, wil hebben.
Op het buisje staat een nummer wat voor de laboranten te herleiden is naar de donor, maar dat nummer is voor mij natuurlijk anoniem.
Mocht het dan lukken, dan heb ik toch iets tastbaars.
Natuurlijk vraag ik dat niet aan de verpleegkundige, ik kan me voorstellen dat ze het namelijk nogal een stom en raar verzoek vindt.
Dus na de inseminatie vis ik voorzichtig het buisje uit de vuilnisbak, tot nu toe lag het altijd nog bovenop maar vandaag was de zak pas net geleegd, grrrmmmppfff.
En het ging me toch echt te ver om met mijn hand diep in de vuilniszak te graaien, het voelt namelijk alsof ik iets doe wat niet mag.
Ik weet nog wel wat er op het buisje stond, namelijk dat mijn 'nieuwe' donor er een mooie hoeveelheid van 5,7 miljoen zwemkampioenen in heeft gestopt en de mooie bijnaam 'nummer ..022' draagt :-).