vrijdag 15 februari 2013

Laatse blog :-(

Het boek is dicht.
Nadat ik drie weken geleden toch weer ongesteld was geworden en dus niet zwanger bleek te zijn, wist ik dat het er om zou hangen of me nog een volgende poging gegund zou worden.

En ondanks dat ik gevochten heb als een leeuw, is er deze week besloten dat er geen nieuwe IVFpoging gestart wordt.

Bijna drie jaar!
Drie jaar met tientallen pogingen met een bekende donor.
Acht IUI-pogingen met onbekende donor.
Twee  IVF-pogingen.
Het leidde allemaal helaas tot niets.

De kans om zwanger te worden is zo goed als 0.
Ik moet het onder ogen zien.
Mijn lichaam laat mij in de steek en is niet in staat om tot een zwangerschap te komen.
Helaas zal ik nooit moeder worden.
Het is een kaal en leeg gevoel, een intens verdriet wat toch ook nog niet eens helemaal is doorgedrongen.

Komende dagen, weken, maanden, jaren, moet ik het proberen los te gaan laten, en mijn leven op een andere manier in te richten.
Het geregel en de afspraken met mijn donor, al de ritjes naar het ziekenhuis, alle afspraken, de echo's, het bloedprikken en zelfs de regelmatige bezoeken aan de apotheek voor de bulk hormonen elke keer weer.
Al de tijd en energie die ik er afgelopen jaren in heb gestoken, het zal raar zijn dat dat allemaal niet meer hoeft.
Het zal vreemd voelen om nu elke maand te weten dat ik een eisprong heb maar er niets mee te doen.

De tijd is dus nu gekomen om ook deze blog te sluiten, want ook dat is weer een stap.
Ik wens iedereen die nog bezig is met zwanger worden heel veel succes en ik hoop dat het jullie beter vergaat dan bij mij.



13 opmerkingen:

  1. Oh he bah wat vervelend. Heel veel succes met alles! ( ik ben zo'n lurker die je blog altijd leest en tot heden nooit reageerde)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Beste Elisa,
    Hier hetzelfde...

    Ik hoop je eens te ontmoeten, heb je gevolgd en meegeleefd en zou graag eens iemand spreken die hetzelfde heeft meegemaakt. Het is allemaal zo onwerkelijk en pijnlijk. Veel liefs, ik houd mij anoniem maar als je gemaild kan worden zal ik dat zeker doen

    BeantwoordenVerwijderen
  3. En ja. Die "verdomde" eisprong waarvje niets mee kunt, dat is het ergste nu...

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Beste Elisa
    Via via kwam ik op jouw blog terecht en de laatste maanden heb ik met je meegehoopt en voor je geduimd.
    Bedankt voor het delen van de weg die je bent gegaan. Het lijkt mij een zware klus om de wens en de gehoopte toekomst los te laten.
    Heel veel sterkte
    Anneke

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Bedankt voor jullie lieve reacties.
    In mijn profiel heb ik altijd gezien dat mijn blog regelmatig werd gelezen, maar het blijft dan toch wat onwerkelijk.
    Fijn om te horen dat er mensen hebben meegelezen, meegeleefd en meegeduimd, dank daarvoor.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Heel veel sterkte voor de tijd die je nodig hebt om dit alles te verwerken. Neem er je tijd voor en het zal lang niet altijd makkelijk zijn. Mij is het nu na ruim een jaar nog niet gelukt.
    Dank je wel dat we met je mee mochten leven en ik wens je een mooi leven toe.
    Joyce

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Lieve Elisa,
    wat een heftig bericht meid. Zoveel te zeggen maar eigenlijk ook weer zo weinig. Wat vind ik dit verdrietig voor je.
    Ik wens je heel veel kracht toe om dit een plekje te geven. En ik hoop dat je weer een nieuw doel in je leven kan vinden. Het lijkt mij zo heftig en overweldigend allemaal.

    Ik denk aan je.
    Liefs, Merel

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ach nee, wat een teleurstelling. Moeilijke en pijnlijk.
    Ik wens je veel kracht toe bij het verwerken van dit.
    Liefs Femke

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Sterkte, ook ik las mee en leefde met je mee.
    Ongelooflijk en onwerkelijk wat je meemaakt, ik heb geen woorden voor dit verlies.
    Liefs M

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Beste Elisa.

    Ik heb je al die tijd gevolgd en mijzelf ook veel herkend in je verhaal.
    Ik vond het prettig dat je wist te verwoorden wat ons bezig houdt.
    Nu is die periode aan een einde gekomen en zal het zoeken worden naar hoe nu verder.
    voor mij geldt helaas het zelfde.
    Ik wens je heel veel sterkte en levensgeluk toe; nieuwe invullingen en inzichten en hopelijk een niet te lang rouwproces...

    lieve groet , liza

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Lieve Elisa,
    Ook ik wens je heel veel sterkte en kracht toe.. Hopelijk kun je het een plekje geven..
    Liefs en knuffel Vee

    BeantwoordenVerwijderen